Gry hazardowe to nie tylko kasyna lub szemrane lokale w niebezpiecznych dzielnicach, ale również kasyna internetowe i podejrzani właściciele niebezpiecznych stron. Prawo próbuje uregulować kwestie hazardu w sieci, ale jak to bywa – życie wyprzedza prawo. Wiele osób, również znanych, jest uzależnionych od hazardu, a Internet ułatwia uleganie temu nałogowi. Kuszą reklamy i przykłady dużych wygranych (nie muszą być przecież prawdziwe), łatwość przelania pieniędzy, aby przystąpić do gry i ukrycie tych wydatków przed bliskimi, prosty sposób korzystania z witryn hazardowych. Można grać w domu, pracy czy szkole, bo dostęp do Internetu jest przecież nieograniczony w żaden sposób. Anonimowość, używanie fałszywej tożsamości lub wykorzystywanie tożsamości rodziców umożliwia grę również dzieciom i młodzieży.

Kolejnym czynnikiem sprawiającym, że hazard internetowy jest niebezpieczny, jest łatwość wydawania pieniędzy, których nie widać. Karty, przelewy, sms-y, aplikacje do płacenia w telefonie są łatwe w użyciu i posłużenie się nimi wywołuje mniejsze wyrzuty sumienia, niż posługiwanie się gotówką czy nawet kartą, ale w obecności sprzedawcy czy pracownika banku.

Dla części osób granie za pieniądze to tylko zabawa, inne wsiąkną w ten sposób spędzania czasu i się uzależnią. Odpowiedzi na pytania, czy korzystać czy nie, czy przymykać oko, gdy grają nasze dzieci, są oczywiste – samemu nie zaczynać i nie pozwalać dzieciom!

Emocje, chęć wygrania lub odzyskania straconych pieniędzy to czynniki wpływające na możliwość uzależnienia się od hazardu. Wiek uzależnionych osób obniża się i niebagatelną rolę odgrywa tu niestety internet.

 

Rozpoznanie u kogoś uzależnienia od hazardu nie musi być proste, ale jest oczywiście możliwe.

Symptomy występujące u osób uzależnionych od hazardu:

– zaabsorbowanie graniem i poświęcanie na to coraz więcej czasu, również tego poświęconego do tej pory na naukę i pracę,

– odczuwanie potrzeby grania za coraz większe kwoty,

– zwiększające się wydatki, które próbuje się ukrywać,

– bezskuteczne wielokrotne deklarowanie chęci zmniejszenia, kontrolowania albo przerwania hazardowego grania,

– granie w celu ucieczki przed problemami,

– traktowanie grania jako sposobu na poprawienie nastroju,

– próby odegrania przegranych pieniędzy,

– oszukiwanie osób bliskich i ukrywanie grania,

– łamanie prawa w związku z graniem, kradzieże i wyłudzanie pieniędzy,

– zaniedbywanie związków, zdrowia, nauki, pracy (Kozak S. Patologie komunikowania w Internecie. Zagrożenia i skutki dla dzieci i młodzieży).

Profilaktyka jest lepsza od leczenia, więc rodzice powinni zapobiegać wpadnięciu swoich dzieci w hazard:

– często przypominać dziecku, że hazard internetowy w jego przypadku jest nielegalny,

– tłumaczyć dziecku czym jest hazard i jakie może mieć konsekwencje,

– nie udostępniać dzieciom numerów swoich kart i danych bankowych,

– informować, że hazard może doprowadzić do uzależnienia

(Kozak S. Patologie komunikowania w Internecie. Zagrożenia i skutki dla dzieci i młodzieży).

Młodzież może traktować hazard jak zabawę, grać za darmo lub za niewielkie kwoty, ale może to prowadzić do wydawania coraz większych kwot i poświęcania temu zajęciu coraz większej ilości czasu. Nowoczesne formy płatności mogą być pomocne w ukrywaniu wydatków i korzystaniu przez osobę nieletnią ze stron hazardowych. Jak w każdym uzależnieniu, także w hazardzie działa zasada, że im wcześniejsza inicjacja, czyli zetknięcie się z graniem hazardowym, tym większe niebezpieczeństwo wystąpienia uzależnienia.