Ładna muzyka, czyli… Playlista #2

Bat For Lushes – tak spokojnie i delikatnie, że czasami aż chce się spać. Nie na każdy dzień.

Branford Marsalis –tych Marsalisów spokrewnionych ze sobą muzyków, to trochę jest. Ten gra na saksofonie i wypuszcza się  różne rejony jazzu i okolic.

Jake Bugg – gdy gra swoje surowe, męskie utwory nawiązujące do lat 60-tych, bluesa, to jest świetny. Kiedy próbuje śpiewać i grać numery pop, robi się żenująco.

Jon Anderson, Roine Stolt – pierwszy to głos Yes, a drugi to lider  The Flower Kings. Razem nagrali długie, bogato zaarażnowane piosenki.  Nienowoczesne – to nie jest obelga!

Rival Sons – bardzo lubię takie retro granie, ciężkie gitary i ładne melodie ze szczyptą psychodelii.

Paul Simon – płyty nagrywa rzadko, ale wciąż piękne…

Teddybears – znani głównie dzięki piosence z reklamy pewnego piwa. Do zabawy ok.

 The Residents – muzyka dla odważnych i poszukujących słuchaczy. Długa kariera, ale kogo właściwie? Nie ujawniają się, bo sławę mają w …

The View –Już dawno nie nagrali płyty, kariery dużej nie zrobili. A ja ich lubię. Zdolni Szkoci.

The Walkmen – takie sympatyczne pitu-pitu gitarowe, ale świeże, przestrzenne.

The Sight Below – łączą ambient i shoegaze z bardzo ciekawym skutkiem. Tylko za rzadko nagrywają płyty!