Napisane w kultura i sztuka

Polski rynek muzyczny

Polski rynek muzyczny

„Kompleksowe badanie polskiego rynku muzycznego” to tytuł raportu sporządzonego przez Instytut Badań Strukturalnych i Biuro Badań Społecznych.

Cały raport jest bardzo ciekawy, może przydać się osobom zajmującym się kulturą, piszącym i kulturze, a także oczywiście muzykom, którzy w trakcie czytania pewnie nie raz się zdziwią.

Mnie również zaskoczyły niektóre informacje i dane, a były i zabawne. Po raz kolejny okazuje się, że intuicja to jedno, a dane i statystyka to zupełnie co innego.

Cały raport do darmowego pobrania tutaj, a poniżej najważniejsze wnioski: 

Charakterystyka rynku muzycznego w Polsce jest zbliżona do innych krajów na świecie.

Obserwujemy w Polsce podobne do światowych trendy:

  • Wzrost wartości rynku muzycznego i systematyczny powrót do wartości przed kryzysem, z jakim mierzył się rynek od lat dwutysięcznych;
  • Zwiększenie udziału niezależnych wytwórni na rynku fonograficznym;
  • Wzrost znaczenia streamingu i internetu w promowaniu popularności twórców;
  • Wzrost udziału rynku koncertowego w przychodach twórców.

To co najbardziej odróżnia polski rynek muzyczny od światowego to przede wszystkim:

  • Wielokrotnie większy udział sprzedaży nośników fizycznych w rynku fonograficznym oraz brak wyraźnego odchodzenia od tych formatów;
  • Duże znaczenie i dotarcie radia do słuchaczy, które nie zmienia się pomimo wzrostu znaczenia platform streamingowych i internetu;
  • Relatywna niewielka popularność disco polo – gatunku występującego jedynie w Polsce;
  • Polscy twórcy są zdecydowanie popularniejsi niż zagraniczni. Różnica ta jest szczególnie wyraźna w przypadku hip hopu.

Rynek fonograficzny, publishingowy i synchronizacji w Polsce 2016-2018

  • W 2018 r. wartość krajowego rynku muzycznego osiągnęła 360 mln zł. Składają się na nią sprzedaż fizyczna, cyfrowa, synchronizacje i prawa producenckie;
  • Wartość sprzedaży muzyki na polskim rynku muzycznym w 2018 r. wyniosła 330 milionów zł;
  • Na polskim rynku wydawniczym działa 150 wytwórni o przychodach powyżej pół miliona złotych rocznie;
  • W 2018 r. przyznano pięć Diamentowych płyt (sprzedaż powyżej 150 tys. egzemplarzy fizycznych).
  • Lista najlepiej sprzedających się w Polsce płyt w 2018 r. była zdominowana przez muzykę popularną i hip hop. 84% najpopularniejszych wykonawców w 2018 r. to twórcy z Polski;
  • W 2018 r. Polscy artyści otrzymali z tytułu tantiem łącznie ponad 540 mln złotych;
  • Sprzedaż płyt winylowych osiągnęła wartość ponad 30 mln złotych. Stanowi to około 14% wartości sprzedaży nośników fizycznych w Polsce.

Artyści

  • Twórcy muzyki pop w 2018 r. pojawili się na tygodniowych listach najlepiej sprzedających się płyt w Polsce łącznie ponad 500, a hip hopu ponad 300 razy;
  • Pop jest najczęściej wybieranym gatunkiem muzycznym we wszystkich kanałach dostępu do muzyki, oprócz rynku płyt winylowych, gdzie przeważa rock;
  • Radio i telewizja są najmniej zróżnicowane pod względem gatunków granej muzyki;
  • W większości stacji radiowych najczęściej powtarzane są utwory polskich wykonawców, piosenki z gatunku disco polo, najnowsze utwory (z ostatnich dwóch lat) oraz z lat 80.;;
  • Hip hop jest popularny przede wszystkim w internecie – w szczególności w serwisie YouTube i Spotify;
  • Na YouTube najpopularniejsi są polscy hip hopowcy. 25 najpopularniejszych utworów w Polsce w 2018 r. zanotowało 1,2 mld odsłon. 80% wyświetleń (ponad 900 mln) to polski hip hop.

Rynek koncertowy

  • Rynek koncertowy nie był dotychczas przedmiotem całościowego i wyczerpującego opisu, a prowadzona i dostępna na jego temat ewidencja ma charakter fragmentaryczny;
  • Rynek koncertowy jest najbardziej zróżnicowany pod względem gatunków muzycznych;
  • Odsetek Polaków deklarujących udział w koncercie wyniósł 44% w 2018 r.;
  • Jako główne źródło słuchanej muzyki koncerty wskazało jedynie 8% badanych;
  • Wg danych z serwisu Coigdzie.pl® w 2018 r. zorganizowanych zostało około 90 tys. koncertów i imprez muzycznych;
  • Najwięcej koncertów organizowanych jest w kwietniu i listopadzie;
  • W przeliczeniu na 10 tys. mieszkańców, najwięcej koncertów organizowanych jest w województwie pomorskim i małopolskim;
  • W ZAiKS zarejestrowano około 7 tys. koncertów;
  • Ponad połowa zarejestrowanych przez ZAiKS koncertów to wydarzenia, za które wykonawcy otrzymali do 500 zł;
  • Łącznie, ZAiKS zanotował 40 mln zł wpływów z zarejestrowanych wydarzeń;
  • W 2018 r. odbyło się w Polsce 85 festiwali muzycznych;
  • W 2018 r. zorganizowano 24 tys. koncertów muzyki poważnej.

Eksport

  • W 2018 r. polskie organizacje zbierające tantiemy otrzymały od swoich zagranicznych odpowiedników 6 mln złotych za odtwarzanie polskiej muzyki za granicą;
  • Polscy twórcy są najpopularniejsi w Niemczech i krajach skandynawskich;
  • Za granicą popularni są przede wszystkim twórcy, którzy są popularni również w Polsce. Wyjątek stanowią polskie zespoły metalowe, które są bardziej popularne za granicą niż w kraju.
  • Międzynarodowym zainteresowaniem cieszą się polscy kompozytorzy muzyki poważnej (np. Fryderyk Chopin) oraz filmowej.

Preferencje muzyczne Polaków

  • Najbardziej lubiane przez Polaków gatunki muzyczne to pop, disco polo i rock;
  • Muzyki pop częściej słuchają kobiety, osoby w wieku 25-34 lata, osoby z wyższym wykształceniem oraz mieszkańcy średnich i dużych miast;
  • Disco polo w porównywalnym stopniu lubią zarówno kobiety, jak i mężczyźni. Ten gatunek najbardziej lubią osoby w wieku 45-54 lata, mieszkańcy wsi i osoby z zasadniczym zawodowym wykształceniem;
  • Mężczyźni częściej niż kobiety lubią rock. Ten rodzaj muzyki najbardziej cenią osoby w wieku 18-44 lata, mieszkańcy dużych miast i osoby z wyższym wykształceniem;
  • Muzykę poważną jako ulubiony gatunek muzyczny wskazują częściej kobiety, osoby w wieku 65 lat i starsi, mieszkańcy dużych miast i osoby z wyższym wykształceniem;
  • Najbardziej rozpoznawalnymi twórcami wśród młodzieży są Paluch, Rihanna oraz Szpaku.

Wsparcie instytucjonalne dla rynku muzycznego w Polsce

  • Wsparcie instytucjonalne udzielane muzykom na różnorodny charakter i przejawia się w działalności podmiotów publicznych (MKiDN, publiczne instytuty), rynkowych (media), pozarządowych (stowarzyszenia, fundacje, związki zarządzające prawami autorskimi);
  • Funkcjonują dwie główne ścieżeki udzielania wsparcia – bezpośrednia (programy, stypendia, konkursy, nagrody) i pośrednia (promocja, popularyzacja).
  • Wśród instytucji publicznych głównymi podmiotami wspierającymi są: Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, instytucje nadzorowane przez MKiDN zajmujące się muzyką, np. Instytut Muzyki i Tańca, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Narodowy Instytut Fryderyka Chopina, Instytut Adama Mickiewicza oraz samorządy miejskie i wojewódzkie.
  • Podmioty wspierające z sektora pozarządowego to przede wszystkim stowarzyszenia i fundacje, np. Fundacja Meakultura, Stowarzyszenie Polskich Artystów Muzyków, Polska Fundacja Muzyczna, Stowarzyszenie Niezależna Fonografia Polska oraz związki zawodowe i zbiorowego zarządzania (np. ZAIKS, ZPAV, STOART, SAWP).
  • Istnieją też sieci współpracy, które najczęściej zrzeszają inne mniejsze podmioty z sektora pozarządowego, np. Fundacja Music Export Poland, Alians Niezależnych Producentów Muzycznych, Polska Rada Muzyczna.

Oferta edukacyjna w zakresie rozwoju biznesu dla branży muzycznej

  • Za formalnie rozwijające kompetencje biznesowe można uznać większość (82%) studiów prowadzonych na kierunkach muzycznych w Polsce;
  • Obecnie realizacja tego kształcenia ma często powierzchowny charakter. Widać jednak, pozytywne zmiany w tym obszarze;
    • Za potrzebę rozwijania kompetencji biznesowych najpełniej odpowiada specjalistyczna oferta edukacji artystyczno-biznesowej: • Specjalności na studiach wyższych (19 specjalności na 14 różnych kirunkach), w tym dla muzyków: dziennikarstwo i biznes muzyczny, dziennikarstwo muzyczne, muzyka w mediach, produkcja muzyczna, prowadzenie zespołów jazzowych i muzyki rozrywkowej, prowadzenie zespołów wokalnych i wokalno-instrumentalnych;
    • Studia podyplomowe (29 studiów na 20 różnych kierunkach) w tym dla muzyków: akademia menedżera dla twórców i artystów, menedżer artysty na rynku muzycznym, menedżer muzyki, muzyka w mediach, zarządzanie dla twórców, artystów i animatorów kultury.
    • Pozostałe inicjatywy edukacyjnych (w tym: (1) programów edukacyjnych, szkoleń i kursów, (2) konferencji naukowych i branżowych oraz paneli tematycznych organizowanych przy okazji innych wydarzeń w branży muzycznej, (3) dostępnych źródeł wiedzy na temat biznesu muzycznego i zarządzania kulturą muzyczną).

 

 

 

 

Przyjaciele Ten o najlepszym serialu na świecie Kelsey Miller

Najlepszy seria na świecie? Oczywiście „Przyjaciele”!

Możecie się śmiać, ale dla mojego pokolenia, no dobrze, dla części mojego pokolenia właśnie ten serial jest i będzie zawsze najlepszym w historii. W 1994 roku, gdy „Przyjaciele” wystartowali, byliśmy młodzi, w wieku bohaterów serialu, z łatwością mogliśmy się z nimi identyfikować. I sądziliśmy, że nasze życie będzie tak fajne, jak ich. Oglądając ostatni odcinek, czułem żal i niepewność, nie tylko z powodu końca serialu, ale z powodu zakończenia się również pewnych etapów w moim życiu.

Serial oglądałem już kilka razy i zdaje się, że znowu nadszedł czas, aby obejrzeć go od początku do końca. Ross, Rachel, Monica, Chandler, Joey i Phoebe czekają.

Miało być jednak o książce „Przyjaciele Ten o najlepszym serialu na świecie”. Oczywiście polecam ją każdemu fanowi „Przyjaciół”. Opowiedziano w niej historię serialu od początkowych pomysłów, przez przemianę serialu w zjawisko społeczne, aż po dylematy związane z jego zakończeniem. Poznajemy pomysłodawców, scenarzystów, ludzi zaangażowanych w powstawania serialu i tych, którzy w jego sukces nie wierzyli. A sukces był ogromny! Właściwie do dzisiaj „Przyjaciele” przynoszą zyski. A nie byłoby tego całego szaleństwa, gdyby nie szóstka aktorów, która jak ulał pasowała do granych przez siebie postaci. Stali się tymi postaciami, co nie ułatwiło im karier po zakończenie kręcenia „Przyjaciół”: Jennifer Aniston – Rachel Green, Courteney Cox – Monica Geller, Lisa Kudrow – Phoebe Buffay, Matt LeBlanc – Joey Tribbiani, Matthew Perry – Chandler Bing, David Schwimmer – Ross Geller. Co więcej, aktorzy również przyjaźnili się między sobą, rozumieli, że tylko w grupie mogą utrzymać poziom serialu i oglądalność.

Książka ukazuje, jak serial zyskiwał na popularności, które sezony były mniej popularne, dlaczego zastosowane takie, a nie inne rozwiązania scenariuszowe, jak serial wpływała na mentalność i postawy widzów, jak przemiany obyczajowe i polityczne wpływały na bohaterów filmu.

236 odcinków w ciągu dziesięciu sezonów to także błędy i wpadki, będące jednak dodatkowym atutem „Przyjaciół”.

Poznajemy także dalsze losy aktorów po zakończeniu realizacji serialu, uwikłanych w ciągłe spekulacje na temat dalszego ciągu tego uniwersalnego serialu.

Ja jestem przeciwny takiemu powrotowi. Nawet najlepszy dalszy ciąg „Przyjaciół” zepsułby wspomnienia i legendę.

Książka “Przyjaciele Ten o najlepszym serialu na świecie” Kelsey Miller >>>

Duchologia polska i Wyroby Olga Drenda

Dwie książki Olgi Drendy „Duchologia polska. Rzeczy i ludzie w latach transformacji” i „Wyroby. Pomysłowość wokół nas” od razu na początku polecam przeczytać i to jedną po drugiej. Nie tylko dlatego, że napisała je jedna osoba, ale dlatego, żeby przyjemność czytania trwała dłużej…

Olga Drenda to absolwentka etnologii i antropologii, więc posiada background teoretyczny, aby pisać tego typu książki. Co nie oznacza, że mamy do czynienia z nudnymi akademickimi wynurzeniami. Wręcz przeciwnie.

Hauntology – duchologia głosi, że teraźniejszość istnieje tylko w odniesieniu do przeszłości, i że społeczeństwo po końcu historii zacznie się kierować w stronę estetyk, które są obecnie postrzegane jako dziwne i staromodne, a więc w stronę “ducha” przeszłości. Drenda opisuje lata 80.-te i 90.-te, czas zmiany, przejścia, przełomu właśnie poprzez ówczesne ulice i przedmioty, a także zwyczaje i obyczaje. Fotografie z tamtych lat, budynki, wnętrza, muzyka, plakat, video, grafika, design, reklama, typografia, moda, a nawet zjawiska nadprzyrodzone i parapsychologiczne dają obraz epoki, która już nie wróci. A ponieważ mam słabą pamięć, to z tym większymi wypiekami na twarzy przypominałem sobie tamten świat. Książka to nie tylko powrót do przeszłości, ale i perwersyjna radość z tego, jacy byliśmy. Ale czy się zmieniliśmy, pomimo zmiany estetyki wokół nas?

„Wyroby” to książka o przedmiotach i ich zastosowaniu, ale tych robionych samodzielnie i przerabianych. Amatorska twórczość, nieprofesjonalna, spontaniczne bibeloty, gadżety, durnostojki, sztuka domowa, tanizna, sztuka niewyszukana, monidła, reprodukcje, oleodruki, landszafty, dewocjonalia, współczesna globalna produkcja fabryczna, ozdoby i rzeźby ogrodowe w tym te z opon,  różne przydomowe i uliczne ozdoby i instalacje wykonywane z materiałów naturalnych i nienaturalnych, wyroby z tworzyw sztucznych, plastiku vel plastyku,  łącznie z pocztówkami dźwiękowymi, współczesna chińszczyzna, kowalstwo i metaloplastyka, kraty, ogrodzenia, bramki to nie tylko historia zaradności Polaków i radzenia sobie z gospodarką niedoborów, ale również temat współczesnych fascynacji wielu osób. To wszystko wciąż jest wokół nas. Wystarczy się rozejrzeć.

Kiedyś nic nie było i wszystko trzeba było zrobić samodzielnie, a teraz mamy kulturę lajfhacku. Ideowi spadkobiercy Adama słodowego w dobie Internetu i pełnych półek narzędzi, wynalazcy amatorzy, estetyczni odmieńcy i zbieracze mają się dobrze. Im także jest poświęcona ta książka. I znowu można się zastanawiać czy świat wokół nas nie jest wprawdzie bardziej uporządkowany i estetyczniejszy, ale za to mniej ciekawy?

Koniecznie przeczytajcie obie książki, obejrzyjcie zamieszczone w nich zdjęcia. Być może skłonią Was do poszukiwania wyrobów i duchów przeszłości. 

Książka „Duchologia polska. Rzeczy i ludzie w latach transformacji” >>>

Książka „Wyroby. Pomysłowość wokół nas” >>>

Photolemur Program do automatycznej obróbki zdjęć

Photolemur Program do automatycznej obróbki zdjęć

Photolemur, czyli program do automatycznej obróbki zdjęć wpadł mi w ręce przypadkiem. Okazało się, że spełniły się marzenia wielu osób robiących zdjęcia i amatorsko i profesjonalnie. W tym również moje o tym, żeby skupić się na robieniu zdjęć, a potem wrzucić je w program do edycji zdjęć i nie poświęcać na to dużo czasu i energii. Photolemur zupełnie automatycznie przekształca zdjęcia, analizując miliony detali i natychmiastowo wykonując złożone korekty. I właściwie nic nie muszę robić: szukać odpowiednich programów, uczyć się funkcji i ustawień, wpatrywać się godzinami w zdjęcie, żeby zobaczyć, co jeszcze jest do poprawienia i kląć, że ostatecznie nie umiem tego zrobić. Dzięki temu programowi nie trzeba też płacić za edycję zdjęć, co oznacza oszczędności.

Jak działa Photolemur

Program do edycji zdjęć Photolemur wykorzystuje sztuczną inteligencję i algorytmy, dzięki czemu uczy się w trakcie obróbki zdjęć ich cech charakterystycznych dla konkretnego fotografa. Wystarczy załadować zdjęcie lub wiele zdjęć naraz, żeby pytanie „jak ulepszyć moje zdjęcia” stało się nieaktualne.

Photolemur jest tak łatwy w użyciu, że bardziej już nie można było tego zrobić! Wszystko robi się w trzech krokach:

Krok 1.: Wgrywam zdjęcia.

Krok 2.: Patrzę z założonymi rękoma jak program robi z moich fotek porządne zdjęcia.

Krok 3.: Dzięki suwakowi decyduję o stopniu zmian i podziwiam ostateczny efekt. 

Photolemur działa na komputerach z systemami Windows i Mac. Ściąga się go raz i można używać tak długo, jak się chce. Nie trzeba płacić żadnych miesięcznych subskrypcji, które ma na przykład Lightroom. Program można używać na kilku komputerach, więc z jednego może korzystać cała rodzina.

Oprócz zdjęć zrobionych za pomocą różnych aparatów program obsługuje również pliki RAW, co ważne jest, gdy używa się fotografii do celów profesjonalnych, ale również dla ambitnych amatorów, dbających o najwyższą jakość swoich zdjęć. Photolemura możesz używać jako odrębnego programu, ale również jako wtyczki Lightroom Classic lub Photoshop CC i rozszerzenia Apple Photos.

 Przetestuj program>>>

Funkcje Photolemur

Przed użyciem Photolemur zastanawiałem się czy nie jest to kolejna aplikacja z jakimiś tam filtrami typu Instagram, która nie tyle obrabia zdjęcia, ile tylko dodaje im kolorki. A okazało się, że współczesna technologia potrafi czynić cuda i program ma takie funkcje, których obsługi w innych programach po prostu już nie muszę się uczyć.

Funkcje Photolemura:

1. Odzyskiwanie i poprawianie kolorów

Program poprawia oświetlenie i kolory zdjęć, gdy na przykład robiliśmy je słabym aparatem, panowały słabe warunki oświetleniowe lub źle dobraliśmy ustawienia aparatu. Ale też dobre zdjęcia poprawia na bardzo dobre.

2. Ulepszanie nieba

Photolemur automatycznie poprawia niebo na zdjęciu, aby było bardziej naturalne i żywe. A każdy kto robi zdjęcia wie, że niełatwo jest uzyskać naturalny wygląd nieba. Sky Enhancement nie tylko poprawia wygląd nieba, ale oczywiście wszystkich znajdujących się na nim obiektów typu chmury, samoloty, ptaki i inne.

3. Kompensacja ekspozycji

Program zapewnia automatyczną kompensację ekspozycji, dzięki czemu ciemne obrazy są jaśniejsze i odwrotnie. Automatycznie wykrywa i kompensuje niedokładne ustawienia ekspozycji, które mogły negatywnie wpłynąć na zdjęcia.

4. Inteligentny Dehaze

Nie musisz mieć programów – kombajnów typu Lightroom czy Photoshop, żeby używać magicznej funkcji Dehaze. Chroni ona zdjęcia przed niepożądanym i nierealistycznym zamgleniem lub mgłą. Photolemur Smart Dehaze automatycznie wykrywa i usuwa nienaturalną mgiełkę, mgłę, kurz, smog i inne tego typu zjawiska i poprawia je tak, żeby widok był jak najpiękniejszy i najbardziej naturalny.

5. Korekcja naturalnego światła

Dzięki programowi zdjęcia będą najlepiej odzwierciedlały porę dnia, co nie zawsze się udaje z powodu pośpiechu przy robieniu zdjęć, możliwości aparatu czy złych ustawień. Automatycznie poprawia się światło niezależnie od tego, czy zdjęcie ukazuje poranek, wieczór, świt czy zmierzch.

6. Ulepszanie zdjęć przyrodniczych

Photolemur Foliage Enhancement automatycznie wybiera pojedyncze drzewa, liście i każdy inny rodzaj roślin i dostosowuje kolory, ostrość i inne funkcje tak, żeby wyglądały ładnie i naturalnie. Bierze pod uwagę nawet światło słoneczne, cienie i gałęzie!

7. Redukcja szumów

Jak usunąć szumy na zdjęciu? Teraz już nie muszę tego wiedzieć, bo Photolemur posiada również funkcję redukcji szumów, która automatycznie wykrywa i usuwa niechciane szumy cyfrowe. Można więc naprawić zdjęcia słabej jakości, robione w złym oświetleniu czy w nocy.

8. Odcień typu Perfection

Funkcja Tint Perfection rozwiązuje problem cholernych niebieskawych i czerwonawych odcieni, które pojawiają się na zdjęciach, przez co wyglądają one bardzo źle, a autor zdjęcia  ze wstydu przybiera podobne barwy. Program automatycznie analizuje zdjęcia, aby znaleźć najlepsze rozwiązanie: tam, gdzie odcienie mają zostać, zostają, reszta jest usuwana.

9. Retusz twarzy

Photolemur Face Enhancement automatycznie wykrywa twarze i naprawia różne utrwalone na zdjęciu niedoskonałości i skazy. I to niezależnie od tego czy jest to selfie, zdjęcie portretowe czy zdjęcie całej grupy. Zawsze ładna twarz? Mówisz i masz!

10. Naprawianie JPG

Słaba jakość zdjęć, usuwanie szumów, poprawianie ostrości – tym zajmuje się funkcja Photolemur JPEG Fix. Jeśli już robimy zdjęcia w stratnym formacie JPG, to teraz możemy poprawić ich jakość jednym kliknięciem.

11. Przetwarzanie plików RAW

Cieszę się, że nie muszę szukać oprogramowania do zdjęć zrobionych w RAW, bo tu również mogę użyć Photolemura.

12. Prostowanie horyzontu

Kolejna przypadłość, którą można poprawić za pomocą funkcji Photolemur Straight Horizon. Krzywy i nienaturalnie wyglądający horyzont program zmienia w ładny i naturalny, taki, jaki był w rzeczywistości, przed zniekształceniem przez aparat.

W czasie zapisywania wyedytowanych zdjęć można jeszcze zdecydować o natężeniu zmian, zmianie nazwy, formatu zdjęć (JPEG, TIFF, PNG, JPEG200, Photoshop, PDF), profilu kolorów (sRGB, Adobe RGB, ProPhoto RGB) i wielkości zdjęcia.

Photolemur jest wciąż doskonalony, jest coraz szybszy i dokładane są kolejne funkcje. Prawdopodobnie niektórzy zawodowo zajmujący się fotografią będą narzekać, że to automatyczna aplikacja. Ale przypominam, że może działać jako wtyczka do Lightroom i Photoshop, co również im ułatwi i przyspieszy pracę. I śmiem twierdzić, że klienci nie zorientują się, czy edycja zdjęć została wykonana ręcznie, czy automatycznie.

Podsumowanie

Dzięki Photolemur obróbka zdjęcia nie wymaga nauki obsługi programów do edycji zdjęć, oszczędza się pieniądze, samodzielnie poprawiając swoje zdjęcia, oszczędza się czas, ponieważ program wszystko robi automatycznie. Mogą z niego korzystać amatorzy, chcący, aby ich zdjęcia na portalach społecznościowych, blogach, w czasie pokazów i przeznaczone do druku lub wywołania pięknie się prezentowały. A ich autor był komplementowany za umiejętności fotograficzne. Mogą z niego korzystać także zawodowi fotografowie.

Photolemur to dla mnie to idealne rozwiązanie i nie waham się go używać. 


Link do programu Photolemur>>>

ZOBACZ RÓWNIEŻ WPISY O TYCH PROGRAMACH:

Luminar Program do edycji i retuszu zdjęć >>>

Aurora HDR Edytor zdjęć HDR >>>

AirMagic Program do automatycznej edycji zdjęć z drona i lotniczych >>>

Luminar Flex Wtyczka do programów Photoshop i Lightroom >>>

Sami zdolni, czyli playlista #9

Pixies – gdy startowali ich muzyka była taka świeża! Do dzisiaj ich bardzo lubię. Szkoda, że przez tyle lat byli nieaktywni.

Robert Glasper – pianista, eksperymentator, który nie tylko wydaj własne płyty, ale współpracuje z niezliczoną rzeszą artystów. Jazz i muzyka współczesna plus rozrywkowa, więc nie uciekajcie, bo podano w przystępnej formie.

Sophie Ellis-Bextor – pięknie śpiewa, pięknie wygląda i tak tymi piosenkami umila nam czas.

Nils Petter Molvaer – nie jest jazzowym innowatorem, po prostu ładnie gra na trąbce.

Suicidal Tendencies – pamiętacie jeszcze hardcore punk i crossover thrash?

Booker T. – to i nazwisko klawiszowca i nazwa grupy, która grała od lat 60-tych i wywarła duży wpływ na wykonawców  muzyki soul.

Ariel Pink – zdolniacha, facet sam śpiewał, grał i wszystko nagrywał. A potem założył zespół  Haunted Graffiti.

Bright Eyes – grupa z USA, którą założył Conor Oberst i do dziś gra w nim główną rolę. Ceniony szczególnie u siebie w kraju.

Destroyer – to projekt kanadyjskiego songwritera Dana Bejara.

Hatti Vatti –  pseudonim Piotra Kalińskiego znanego tez HV/NOON czy Nanook of the North.  Od zawsze robi dobrze w elektronice.

Beth Hart – Talent i charakterystyczny głos. Wyrosła na wielką postać bluesa i soulu.