„Fałszerze pieprzu Historia rodzinna” to doceniana książka twórczyni wydawnictwa „Czarne”.

Autorka opowiada o swoich dwóch rodzinach. Tej ze strony ojca, żydowskiej, która nie istnieje, i tej ze strony matki, której poświęciła zdecydowanie mniej miejsca. Paradoks, że komuś nieistniejącemu poświęca się czas, badania, odkrywa losy, a innym, o których wiadomo dużo, poświęca się małą część książki?

Te dwie rodziny to były dwa oddzielne światy: zasymilowanych Żydów i ziemiaństwa w części o poglądach katolicko – narodowych. Żydowska rodzina zginęła w czasie II wojny światowej (ojciec Moniki Sznajderman został sam). Ziemiańska część w czasie wojny zajmowała się życiem.

Trudno jest pisać o swoje rodzinie w ogóle, być szczerym, nie omijać wstydliwych poglądów i działań jej członków. Trudno pisać o cierpieniu i śmierci, bardzo trudno Shoah. Wciąż bowiem trudno jest znaleźć słowa, które mogłyby opisać potworność Zagłady.

Mogę tylko zachęcić do przeczytania świetnie napisanych „Fałszerzy pieprzu”, choć to oczywiście bardzo smutna książka.