„Farba” to kontynuacja historii rozpoczętej przez Wojtka Miłoszewskiego w „Inwazji” 

W skrócie: Rosjanie w trakcie inwazji opanowali Polskę. Ten tom rozpoczyna się mocno: Putin zostaje carem, w tym Polski, to znaczy Polskiej Republiki Ludowej. Namiestnik, generał Wiaczesław Samojłowo, niedługo zawiśnie z okna Zamku Królewskiego. Polska podpisała bezwarunkową kapitulację, a polskie władze jak zawsze pojechały w stronę jakichś nowych Zaleszczyk…

A co z bohaterami poznanymi w poprzedniej części? Są oni, jest gromadka nowych, ale raczej na drugim planie. Mamy opis życia pod okupacją. Żołnierze w obozach, rodziny  rozdzielone, kombinatorzy kombinują. Ludzie starają się jakoś żyć i przystosować do nowych warunków – też jak zawsze, gdy Polskę spotyka kolejna okupacja. Oczywiście jest również konspira. Jednak konspiruje garstka, jak zwykle, Polaków, czyli FARBA – Fighters Against Russain Barbarians. Próbują przeciwstawić się okupantowi i nowemu, wojskowo – policyjnemu, państwu. Niektóry negatywnie bohaterowie przypominają rzeczywiste postaci z naszego życia publicznego…

W powieści jest sporo wydarzeń, ale dzięki koncentracji to na kilkunastu osobach udaje się jakoś uniknąć chaosu. Niektóre wydarzenia tylko są trochę nazbyt mało prawdopodobne, nawet jak na powieść. Przyjmuję bowiem, że to powieść realistyczna, prędzej czy później wojna w Polsce będzie.

W tej części trochę siadło napięcie, efekt świeżości bohaterów się ulotnił. Czytając książkę, czułem, że autor chce przeprowadzić bohaterów do trzeciej, pewnie finalnej części. Czekam więc na zakończenie inwazji i fajerwerki.