Lech Lechowicz to wieloletni kurator zbiorów fotograficznych Muzeum Sztuki w Łodzi, historyk mediów, członek Stowarzyszenia Historyków Sztuki, wykładowca PWSFTviT w Łodzi. Zajmuje się historią i teorią fotografii, a także filmem, video i technikami cyfrowymi. I autor omawianej historii fotografii.

Niewiele jest polskich opracowań historii światowej, co może wynikać zarówno z obszerności tematu jak i istnienia na rynku książek autorów zagranicznych. Lech Lechowicz wykonał jednak tytaniczną pracę, choć niestety na razie ograniczoną do pierwszego stulecia istnienia fotografii.

Na szczęście autor nie skupia się wyłącznie na świecie zachodnim. Pisze o Europie Środkowo-Wschodniej i Polsce, co niewątpliwie jest wielkim atutem tej książki, bowiem większość zagranicznych autorów historii fotografii jeśli już pisze o fotografii w tej części świata, to robi to zdawkowo. Lechowicz ukazuje również fotografię w relacjach z innymi dziedzinami sztuki i na tle wydarzeń historycznych.  Przywołuje mało znane wcześniej teksty źródłowe. „Historia fotografii część 1. 1839 – 1939” to również indeks nazwisk, bibliografia, wykaz źródeł ilustracji. I kilkaset reprodukcji, część w dużym formacie.

Książka to prawie 400 stron tekstu, ale niestety użyto dość małej czcionki, co momentami utrudnia czytanie i skupienie się na treści. Drugą i największą wadą tej publikacji jest jednak brak części drugiej! Zdaję sobie sprawę, że już opisanie pierwszego stulecia fotografii było ciężką i czasochłonną pracą, ale nie mogę się doczekać drugiej części. Mam nadzieję, że powstaje i zostanie wydana jak najszybciej.