Z jednego podstawowego powodu to nie będzie recenzja a jedynie informacja o tej książce. Dlaczego? Otóż „Historie fotografii w Polsce 1839–2009” właściwie nie mają swojego odpowiednika, więc co z tego, że książka może mieć wady, jak innej o tej tematyce po prostu się nie kupi?
Kim jest Adam Mazur? Jest to krytyk, historyk sztuki, amerykanista, autor różnych publikacji na temat fotografii, a także kurator, ma na swoim koncie przygotowanie znaczących wystaw.
Pięknie wydana książka powstała na podstawie obronionej w 2008 roku na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego pracy doktorskiej pt. „Fotografia w rozszerzonym polu. Społeczne i artystyczne użycia fotografii w Polsce”.
Jest to więc praca naukowa, co dodaje zawartym w niej informacjom wiarygodności. Książka zachowuje rygor pracy naukowej, ale jest fascynującą przygodą z fotografią.
Zwróćcie uwagę, że tytuł nie brzmi „Historia…”, ale „Historie…”, bowiem autor opisuje nie chronologiczną historię polskiej fotografii, a różne historie, które się na nią składają. Co nie oznacza, że książka jest chaotyczna a autor skacze po różnych zagadnieniach a czytelnik gubi się w opowieści.
Mnóstwo faktów, cytatów, mądrych narracji Mazura i oczywiście fotografie. Jest ich kilkaset. Zarówno wiedzy zawartej w książce jak i samych fotografii w internecie nie znajdziecie. Książkę mam od dwóch lat i czytałem ją dwa razy (a podczytywałem oglądałem setki razy).
Każdy kto interesuje się fotografią musi „Historie fotografii w Polsce 1839–2009” mieć!
