„Patotreści w internecie – niebezpieczna codzienność naszych dzieci” to raport sporządzony na podstawie pierwszych polskich badań na temat problemu patologicznych treści w sieci. Przygotowała go Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę we współpracy z Rzecznikiem Praw Obywatelskich, przy wsparciu Orange Polska.
„PATOTREŚCI – treści prezentowane w sieci w postaci transmisji internetowej (stream), fragmentów transmisji (shoty), filmów, zdjęć i innych form przekazu, w których nadawca lub grupa nadawców prezentują zachowania sprzeczne z normami społecznymi, niosące demoralizujący przekaz, obejmujący zachowania takie jak: przemoc fizyczna, psychiczna, seksualna, libacje alkoholowe, poniżanie, zażywanie narkotyków i inne.”
Patostreaming to głośne przykłady takich właśnie nieodpowiedzialnych i szkodliwych, w tym przypadku materiałów video i streamingu.
Niektóre z wyników badań:
– zdecydowana większość (84%) badanych nastolatków w wieku 13-15 lat słyszała o patotreściach, a więcej niż co trzeci (37%) je oglądał;
– ciekawość to najczęstszy powód oglądania tego typu materiałów (75%); kolejne to nuda (29%), chęć rozrywki (24%) oraz chęć „bycia na czasie” (10%);
– większość oglądających patotreści robi to regularnie – średnio 5 razy w miesiącu. Aż 43% respondentów ma kontakt z tego typu materiałami co najmniej raz w tygodniu. Młodsze nastolatki oglądają patotreści z większą częstotliwością niż starsze;
– respondenci deklarują, że najczęściej oglądają shoty, czyli wybrane fragmenty patostreamów na YouTube (73%);
– każda z młodych osób, która widziała patotreści, potrafiła podać przynajmniej jednego ich twórcę. Wskazuje to na stosunkowo dużą rozpoznawalność nadawców. Jednak tylko 18% zgadza się ze stwierdzeniem, że niektórzy twórcy tego typu nagrań im imponują;
– większość osób (88%), które oglądały patotreści, twierdzi, że było to dla nich niepokojące doświadczenie;

– patotreści postrzegane są przez młodzież przede wszystkim jako szkodliwe, zachęcające innych do naśladowania patologicznych zachowań (87%), a co za tym idzie, powinny być zakazane w internecie (82%).
Warto sięgnąć i przeczytać cały raport dostępny tu>>>
Odpowiedzialność za treści, które znajdują się w internecie, spada nie tylko, niestety, na ich twórców, ale również na właścicieli i administratorów poszczególnych stron i portali, a także na wszystkich użytkowników internetu. Brak reakcji na patotreści to przyzwalanie na ich oglądanie przez coraz większą liczbę ludzi. W tym dzieci, również nasze. Problemem nie jest możliwość zgłaszania takich treści, tylko chęć do zrobienia tego.
Przyzwalając na mały hejcik na kogoś, a może nawet samemu go uprawiając, tolerujemy własne i czyjeś zachowania, które z czasem mogą przerodzić się w trwałą nienawiść. Niby zdajemy sobie sprawę, że te treści dotrą do dużej liczby odbiorców, ale nie reagujemy. A potem wiele osób jest oburzonych, że ich dzieci oglądają patostreamerów i próbują powielać ich zachowanie we własnym życiu. Ci ludzie dostarczając „rozrywki” oglądającym, zarabiają na tym, czasami pokaźne, kwoty. Niestety taki sposób zarobkowania może być zachętą dla kolejnych osób i wzorem do naśladowania.
Musimy uczyć się rozpoznawać i reagować na patotreści, zgłaszać je i zwalczać. Muszą to robić dorośli, również z troski o własne dzieci i ich życie. Patotreści to nie tylko głupia forma rozrywki i spędzania wolnego czasu, ale również modelowanie zachowań odbiorców tych treści, a także łamanie prawa.
Ty również, jako rodzic i obywatel, masz obowiązek reagowania, a nie czekania na reakcję jakich tam instytucji. One same, bez pomocy i współpracy rodziców, nie zdołają ochronić ich dzieci. Twoich również, stąd apel o interesowanie się tym, co Wasze dzieci oglądają w sieci, jakie treści udostępniają, jakie polubiają. A także czy nie tworzą patotreści, które mają negatywny wpływ na innych, bo i tak może się zdarzyć.
Warto również zastanowić się czego i z jakiego powodu dzieci szukają patotreści. Innymi słowy, co takiego daje im oglądanie takich materiałów i czy są przygotowane na ich krytyczny odbiór i odrzucenie. Czy mają zinternalizowany system wartości i poczucie własnej wartości? Jakie mają relacje z rodzicami, do których w razie wątpliwości powinni zwrócić się z prośbą o pomoc w ocenie tego, co napotykają w siec?
Kto jest dla dziecka autorytetem: rodzic czy patostreamer?