Dwanaście tradycji DDA:

Nasze wspólne dobro powinno być najważniejsze; wyzdrowienie każdego z nas zależy bowiem od naszej jedności.

Jedynym i najważniejszym autorytetem w naszej wspólnocie jest miłujący Bóg, jakkolwiek może On się wrażać w sumieniu każdej grupy. Nasi przewodnicy są tylko zaufanymi sługami, oni nami nie rządzą.

Jedynym warunkiem przynależności do DDA jest identyfikowanie się z problemem.

Każda grupa powinna być niezależna we wszystkich sprawach, z wyjątkiem tych spraw, które dotyczą innych grup lub DDA jako całości, lub innego anonimowego programu opierającego się na 12 krokach.

Każda grupa ma jeden główny cel: nieść pomoc dorosłemu dziecku alkoholika. Robimy to poprzez praktykowanie 12 kroków, przez zachęcanie i przez zrozumienie naszych rodziców alkoholików lub opiekunów i przez zapraszanie i troszczenie się o inne dorosłe dzieci alkoholików.

Grupa DDA nigdy nie powinna popierać, finansować ani użyczać nazwy DDA żadnym pokrewnym ośrodkom ani jakimkolwiek przedsiębiorstwom, ażeby problemy finansowe, majątkowe lub sprawy ambicjonalne nie odrywały nas od głównego celu. Jednak zachowując niezależność powinniśmy współpracować z innymi programami 12 kroków.

Każda grupa DDA powinna być samowystarczalna i nie powinna przyjmować dotacji z zewnątrz.

Działalność we wspólnocie DDA powinna zawsze pozostawać honorowa; dopuszcza się jednak zatrudnienie niezbędnych pracowników w służbach DDA

DDA nigdy nie powinna stać się organizacją; dopuszcza się jednak tworzenie służb i komisji bezpośrednio odpowiedzialnych wobec tych, którym służą.

DDA nie zajmuje stanowiska wobec problemów spoza ich wspólnoty, żeby imię DDA nie zostało uwikłane w publiczne polemiki.

Nasze oddziaływanie na zewnątrz opiera się na przyciąganiu, a nie na reklamowaniu; musimy zawsze zachowywać osobistą anonimowość wobec prasy, radia i filmu.

Anonimowość stanowi podstawę wszystkich naszych tradycji, przypominając nam zawsze o pierwszeństwie zasad przed osobistymi ambicjami.